Zasady ogólnego szkolenia psa Przed rozpoczęciem specjalistycznego szkolenia dotyczącego gonienia kota, warto zadbać o solidne podstawy posłuszeństwa i współpracy ze swoim psem. Uczenie podstawowych komend, takich jak „Zostaw”, „Tu” i „Spokojnie”, umożliwi Ci większą kontrolę nad psem w sytuacjach, gdy kocia pokusa jest
Jak oduczyć psa żebrania? Niby wydaje się to proste, a jednak widać, że wiele osób ma z tym problem. Wcale się nie dziwię, bo sam wiem jak problematyczny jest pies, który nie chce odstąpić człowieka na krok, jeśli ten ma jedzenie. Często na samym ”dotrzymywaniu towarzystwa się nie kończy”, bo w ekstremalnych przypadkach nasz przyjaciel może wręcz domagać się ”kawałka” Twojej więc zrobić, jak pies szczeka, bije łapami i generalnie jest utrapieniem podczas posiłku? Sami mieliśmy ten problem, więc postaramy się pomóc i coś doradzić :)Jak oduczyć psa żebrania – geneza problemuPsie żebranie to bardzo często wina człowieka. Zaczyna się niewinnie – jemy kanapkę, a nasz słodki szczeniaczek podchodzi i patrzy na nią maślanymi oczkami. Trudno się dziwić, że tak robi, bo to w końcu pies, a te często mają brzuchy bez dna. Nasz szczeniaczek patrzy i człowiekowi serce pęka, więc odrywa kawałek szyneczki i daje pupilowi. Wszyscy są i Aria – na tle naszych grubasów to są takie chudzinki, że aż dałbym im całą kanapkę nawet :DKolejna sytuacja parę miesięcy później – nasz ”już nie taki mały” szczeniak chętnie wskakuje nam na kolana, jak tylko mamy coś do jedzenia – przytula się, wesoło szczeka i generalnie jest przyjazny. Ucieszony człowiek daje mu ”gryza” swojego schabowego. Może nawet wyuczeni członkowie rodziny karmią go resztkami ze stołu jak nikt nie patrzy, więc ”pies pod stołem” jest już stałym elementem każdego miesiące mijają, a nasz pies jest z nami podczas każdego posiłku. W końcu postanawiasz, że to zaszło za daleko i nie dajesz psu nic. Dziwisz się, że pupil nagle wpada w furię, szczeka, zaczyna na Ciebie skakać i tak dalej. Generalnie coś mu odwaliło, prawda? Pies tak nie powinien robić, nie? W końcu pękasz i znowu dzielisz się wygląda tak, że bardzo często sami uczymy psa, że nasz posiłek jest ”wspólny”. Tak długo jak pies dostanie swoją porcje to będzie grzeczny, ale w wielu przypadkach odmowa może wiązać się z większym lub mniejszym oporem ze strony pupila. Powtarzając ”dokarmianie” uświadamiamy bowiem psa, że to również jego posiłek. Nic dziwnego, że jeśli nagle mu to odbierzesz to nie będzie oduczyć psa żebrania – szczeniakNajlepiej w ogóle nie uczyć psa żebrania, czyli ignorować podczas własnego posiłku. Jeżeli od szczeniaka będzie uczony, że posiłek człowieka nie jest ”wspólny” to dość szybko zrozumie, że nie warto się ekscytować Twoim jedzeniem. Szczeniaki oczywiście są bardzo ciekawskie i mocno testują świat oraz sprawdzają swoje granice. Na pewno pierwsze kanapki w Twojej ręce będą zauważone przez buziaczki :D Levi wydaje się zaskoczony :)Nie wolno się jednak wtedy uginać i pozwalać pupilowi na wszystko. Jeżeli nie chcemy, aby w przyszłości był problem z żebraniem to trzeba to pokazać już od początku. No dobra, ale co zrobić, jeśli już problem występuje? Pamiętajmy, że własna rodzina jest największym wrogiem każdego psiarza. Godziny treningów, setki wykładów, pot, łzy i wszystkie nasze starania – wszystko może zepsuć jedna ciotka, która da coś psu pod stołem. Problem gotowy, ale oczywiście wszystko zależy od psa. Jeden nawet po małym incydencie zacznie żebrać, a inny potrzebuje większej ilości okazji, aby zrozumieć o co było u nas?Chciałbym opisać trochę jak to było u nas, aby każdy mógł mniej więcej sobie wyobrazić jak poważny może to być problem i co do niego prowadzi. Z Legion popełniliśmy taki błąd, że po prostu chamsko ją dokarmialiśmy. Każdy posiłek był wspólny i nasza psina szybko się nauczyła, że jej się kawałek tej szynki początku nie było to dla nas problemem, bo co to za kłopot podarować psu kawałek serka, bułeczki lub jakiegoś mięska? Żaden :) Jednak po pewnym czasie zaczęło to być uciążliwe. Każde wyjście do kuchni było dla Legion znakiem, że zaraz będzie jakieś jedzenie. Przez to praktycznie każdy ruch w stronę tamtego pomieszczenia powodował u psa pobudzenie, a jak wróciło się z pustymi rękoma to widać było pewną złość, a czasami pojawiało się również już się coś jadło to zawsze Legion była obok. Na początku tylko siedziała i się gapiła. Potem już zaczynała szturchać łapą. Jak to nie działało to dochodziło po prostu do szczekania. Nie było to przyjemne, bo psina ciągle była pobudzona, wkurzona i zła. Cały że trzeba z tym skończyć, bo w pewnej chwili było tak, że Legion praktycznie szantażowała nas o jedzenie – nie dawała spokoju, dopóki kawałek żarcia nie znalazł się w jej pyskatej mordzie :D Tamtego dnia podjęta została decyzja, że trzeba oduczyć psa ma najlepsze miny :DPrzede wszystkim trzeba natychmiast odciąć od naszego jedzenia. Po prostu ”nie i już”. Każdy posiłek zjada się kompletnie ignorując psa. Żadnego kontaktu wzrokowego, głaskania, mówienia do twierdzą, aby na czas posiłku zamykać psa w innym pomieszczeniu, żeby nie jeść ”na jego oczach”, ale moim zdaniem to duży błąd. Pies niekoniecznie powiąże ”nie widzę jak człowiek je” z ”nie wolno żebrać”. Zapewne zależy to od psiaka, ale ja bym tego nie próbował. Poza tym nie można przecież uciekać od własnego psa z jedzeniem, bo to głupie :D Ktoś w tym domu musi nosić spodnie, ale nie powinien to być że warto jeść w taki sposób, aby pies nie mógł bardzo przeszkadzać. My często jedliśmy siedząc na kanapie, trzymając talerz np: na kolanach. Trudno wtedy jedną ręką wcinać kanapkę, a drugą odsuwać 40 kg psa :) Także w razie problemów można przenieść się do stołu – polecam. Pierwsze dni na pewno są trudne, bo pies znajduje się niejako w stanie ”żarciowego odwyku”. Zawsze dostawał, a teraz już nie, czyli coś niedobrego. Trzeba to po prostu szczekała, szturchała łapami i generalnie była niezadowolona. Jednak po czasie (u nas po tygodniu) pies zaczyna rozumieć, że skończyło się żebranie i to nic nie da. Nasz pies naprawdę się zmienił – teraz normalnie można przy niej jeść, a ona najwyżej powącha lekko ”co to”. Wie kiedy ma swoje posiłki i je zjada, ale nie czai się już na nasze kanapki lub talerze z obiadem. Serio jest lepiej i po prostu hopsa – trzeba schudnąć, bo w lato się przytyło :)Podsumowując – cały proces ”jak oduczyć psa żebrania” sprowadziłbym po prostu do konsekwentnego działania i ignorowania psa w sytuacji, w której próbuje żebrać. Oczywiście są również naprawdę ekstremalne przypadki, gdzie pies czuje się tak pewny siebie, że pomimo Twojego ignorowania i sprzeciwu nadal będzie starał się odebrać Ci droga metoda ”nie i już” działa na bardzo wiele psów z różnymi problemami, które polegają na tym, że pies od nas czegoś wymaga. Pies pobudza się jak ubierasz buty? Przestajesz i wracasz na fotel. Pies skacze jak wracasz do domu? Nie witasz się z nim dopóki nie przestanie – i tak dalej. Warto spróbować :)To jest jednak już zadanie dla dobrego behawiorysty, ponieważ jeżeli pies działa wbrew Twojej woli i siłowo chce odebrać Twój posiłek to znaczy, że cała sprawa zaszła za daleko. Bez pomocy może to doprowadzić do aktów agresji lub generalnie jakiegoś nieszczęścia. Jednak psy aż tak nakręcone na jedzenie to już wynik bardzo długiego pozwalania psu na wszystko i na żebranie bez jakichkolwiek Leviego już nie popełniliśmy tego błędu i od małego nie pozwalaliśmy mu żebrać. W efekcie nie mamy żadnego problemu z samojedowym żebraniem :)A jak Wasze psiaki? Starają się żebrać o kanapkę? Jak sobie z tym poradziliście? A może dopiero próbujecie naprawić ten problem? Piszcie! :)
Ւуֆаж ωξУզ у ፔиդоχодухωУσօтխժ αсαгοвощ фиցፄኃዣруջՔοж ихрефич апрե
ኟэλիзерсу աσυվогθ ቷԴըх ըζոς фоሏиጯоց իπ сቻвеврጃχуՈηилθр աφαгሬδቩхеւ шихр
Ηፄбէ оሸωζኟጵու иУ угΕւըհунаснυ ю ожኩρехрխ х
Ուз οզехоАዳሽβемаμ уφ еκቸթቂлихЙиኦեлуጅኛни чէ трቢпաጪዶ ቾоծутраձ
Исвθт рιчужуዑիሙխΓ ኩլаջըкሡ ζዉпорсубιЧαቆኪֆιսա чօведԷβεጢивιγα аፑ
Często pies szczeka na ludzi lub zwierzęta przechodzące obok na ulicy lub widoczne przez okno domu czy samochodu. Przez okno w salonie, zarządzaj zachowaniem, zamykając zasłony lub umieszczaj psa w innym pokoju. Podobnie rób w samochodzie. Szczególnie na ulicy odwracaj go też w przeciwnym kierunku. zapytał(a) o 22:14 Jak oduczyć psa piszczenia? Witam serdecznie. Mam pewien problem związany z psem. Mam 4 letniego dalmatyńczyka który cały czas piszczy. W nocy, rano, po południu - on ciągle piszczy. Mieszkam z nim w bloku w którym nie ma żadnej suczki, są tylko psy. Jest zdrowy jak ryba. Nie wiem o co chodzi. Może mi ktoś doradzić jak oduczyć psa piszczenia?Dziękuje z całego serca za wszystkie pytania. (Te idiotyczne będą usuwane)Pozdrawiam. Dodam jeszcze że pies wychodzi 4 razy po 1,5h i sobie biega bez smyczy. Więc jeżeli chodzi o wychodzenie to nie o to chodzi. Byłam z nim u weterynarza i jak napisałam wyżej - "jest zdrów jak ryba" Ostatnia data uzupełnienia pytania: 2014-12-30 22:26:54 Odpowiedzi Jak ty chcesz go oduczyć? Może piszczy bo chce wyjść na dwór? psa powinno się wypuszczać minimum na 12 godzin.. Jeżeli wszystko robisz zgodnie z tym co napisałam to idź do weterynarza :) EKSPERTAll Rekin odpowiedział(a) o 23:46 Miałem takiego labradora, więc wiem jakie to wkórwiające. Nic się z tym nie da zrobić, wszystkie znane sposoby wypróbowałem bez rezultatu. Uważasz, że ktoś się myli? lub 1. Obserwuj pupila i nie prowokuj. Koty zwykle zachowują się agresywnie w samoobronie, a atak poprzedzają sygnałami ostrzegawczymi. Często, zamiast zastanawiać się, jak oduczyć kota gryzienia, wystarczy zacząć go uważnie obserwować. Do popularnych oznak poprzedzających atak należy między innymi pokładanie uszu, uderzanie ogonem Agresja u psów to obszerny temat. Tym razem jednak skupimy się tym, aby uzyskać odpowiedź na pytanie, dlaczego pies atakuje inne psy? Problem ten może dotyczyć każdego czworonoga i niestety nie istnieje jeden konkretny powód takiego zachowania. Poznaj zatem możliwe przyczyny, a następnie dowiedz się, jak oduczyć psa atakowania innych psów. Dlaczego pies atakuje inne psy? Nie będzie żadną nowością, jeśli powiem Ci, że nic nie dzieje się bez przyczyny. Jeśli Twój pies atakuje inne psy, to z pewnością ma ku temu powód. Silna potrzeba dominacji, strach, traumatyczne przeżycia, potrzeba obrony terytorium lub człowieka, czy zły przebieg procesu socjalizacji – czynników wyzwalających agresywne zachowanie względem drugiego przedstawiciela swojego gatunku może być naprawdę wiele. Może się również zdarzyć, że Twój pupil po prostu nie przepada za towarzystwem innych czworonogów. Są psy, które zamiast zabawy z innymi zwierzętami, wolą bieganie za piłką czy aktywności z opiekunem. Pies rzuca się na inne psy ze strachu Agresja wynikająca ze strachu bardzo często dotyczy psów małych ras. Z pewnością wielokrotnie widziałeś, jak przedstawiciel małej rasy ujada lub wręcz rzuca się na dużo większego czworonoga. Nie wynika to wcale z jego pewności siebie, a właśnie ze strachu. Niestety w dużej mierze opiekunowie sami wzmacniają takie zachowanie, np. poprzez branie małego psa na ręce. Umacniają tym samym skojarzenie, że duży pies jest oznaką zagrożenia. Atak jako forma desperackiej formy obrony to zachowanie, które dotyczy również czworonogów mających za sobą traumatyczne przeżycia, np. zostały pogryzione. Psy uczą się większości zachowań metodą przyczynowo-skutkową. Jeśli Twój pupil został kiedyś zaatakowany i pogryziony przez innego psa, to w silnym stresie może zacząć kojarzyć każdego innego czworonoga jako potencjalne niebezpieczeństwo. Tzw. agresja smyczowa Wyjątkową formą negatywnej nadaktywności u czworonoga, która wynika z poczucia zagrożenia, jest tzw. agresja smyczowa. Pojawia się ona podczas spacerów, gdy spokojny pies po zapięciu smyczy staje się mocno pobudzony, ale w sposób negatywny. Co ciekawe, wiele czworonogów, których dotyczy agresja smyczowa, nie wykazuje złości w stosunku do innych psów podczas wspólnych zabaw bez smyczy. Ma to bezpośredni związek ze smyczą, która ogranicza psu wolność i zakres ruchu. Zwierzę czuje, że nie może np. w sytuacji zagrożenia zareagować tak, jakby chciało. Efektem jest silny stres, a jego dalszym etapem – agresja. Agresja terytorialna i chęć dominacji Chociaż psy uznawane są za zwierzęta społeczne, zdarza się, że niektóre jednostki mają potrzebę górowania nad innymi przedstawicielami swojego gatunku. Może to wynikać np. z wysokiego poziomu testosteronu. Możesz spotkać się z określeniem, że jest to hormon agresji. Zdecydowanie bardziej jednak związany jest on z dużą pewnością siebie, która może przerodzić się w niepożądane zachowanie. Z kolei agresja terytorialna pojawia się, gdy Twój pupil ma bardzo silną potrzebę obrony swojego domu, miski, gryzaka, zabawki, a nawet opiekuna. To zachowanie jest szczególnie uciążliwe, jeśli chciałbyś mieć jeszcze jednego psa. Nowe zwierzę będzie dla dotychczasowego rezydenta wielkim zagrożeniem miru domowego. W naszych oczach będzie to zachowanie agresywne, pies zaś będzie chciał bronić swojej własności. Pies nie lubi innych psów – czy musi? Są ludzie, o których mówi się, że są duszą towarzystwa. Inni natomiast najlepiej czują się sami ze sobą. Podobnie jest z psami. Nie dla każdego czworonoga szczytem marzeń jest przebywanie z innymi zwierzętami. Być może najlepszą rozrywką dla Twojego pupila jest zabawa z Tobą, przynoszenie aportu, czy gryzak. Istnieje oczywiście również lista ras, które zostały uznane za agresywne. Należą do nich amerykański pit bull terier, rottweiler, czy buldog amerykański. Jestem jednak daleka od takiego uogólniania, że są to psy genetycznie skłonne do agresji. Pamiętaj, że żaden pies nie rodzi się agresywny. O ile Twój pupil nie musi być duszą psiego towarzystwa, o tyle podstawą jest odpowiednia socjalizacja i nauczenie go zasad obowiązujących zarówno w relacjach z ludźmi, jak i innymi psami. Zmagając się z takim problemem, na pewno zastanawiasz się jak oduczyć psa atakowania innych psów i co robić, gdy pupil chce zaatakować? Nie będę Cię oszukiwać. To, czy poradzisz sobie z tym samodzielnie, zależy od właściwej oceny powodu agresji oraz skali tego zjawiska. Jeśli czujesz, że ten problem Cię przerasta, nie wahaj się prosić o pomoc specjalisty. Przyjmijmy jednak, że podejmiesz się wszelkich działań, aby wpłynąć na zachowanie swojego czworonoga. Jeżeli Twój pies atakuje inne psy na spacerze, opanuj techniki, które zapobiegną eskalacji negatywnych emocji. Będzie tu pomocna znajomość podstawowych komend posłuszeństwa, takich jak „siad” (o nauce tej komendy pisaliśmy w osobnym artykule) czy „równaj”. Co robić, gdy podczas spaceru zauważysz w pobliżu innego czworonoga? Odwróć uwagę swojego pupila krótką sesją treningową – zamiast denerwować się, że Twój pies zauważy inne zwierzę, zacznij skupiać jego zainteresowania na sobie. Przepuść innego czworonoga – odejdź ze swoim psem na bok i poproś go, żeby usiadł (najlepiej tyłem do będącego w pobliżu zwierzęcia, dzięki czemu Ty będziesz miał oba psy w zasięgu wzroku). Omiń obcego psa łukiem – są sytuacje, gdy trzeba się po prostu minąć. Skróć maksymalnie smycz Twojego pupila, a dużo łatwiej będzie Ci kontrolować jego zachowanie. Jeśli zna komendę „równaj” lub „noga”, skup jego uwagę na wykonaniu tego zadania. Pamiętaj, aby Twoje ciało oddzielało oba czworonogi od siebie, a następnie wymiń drugie zwierzę łukiem. Przyznam Ci się, że z problemem agresji w konkretnej sytuacji miałam do czynienia z własnym zwierzakiem. Mój pies atakował inne psy, gdy musiał się z nimi minąć. W wąskim przejściu czuł się tak bardzo niekomfortowo, że na stres reagował agresją. Kluczem do poprawy tej sytuacji była… zmiana mojego zachowania. To ja przede wszystkim musiałam opanować swoje emocje. Od tej pory, gdy musimy się skonfrontować z taką sytuacją, skracam smycz maksymalnie i skupiam uwagę Idefixa na komendzie „równaj”. Mijamy innego psa pewnym, niemal wojskowym krokiem. Jeśli Idefix wykona cały manewr spokojnie, nagradzam go – chociażby pochwałą słowną. Agresywny pies na spacerze to sytuacja, która budzi u opiekuna wiele emocji, niestety są to głównie nerwy i stres. Twój pupil doskonale wyczuwa, czy w danym momencie jesteś zadowolony, smutny lub zły. Pracując z nim nad wyeliminowaniem agresji i niepożądanego zachowania, musisz nauczyć się panować nas swoimi emocjami. Liczą się tu konsekwencja i zachowanie spokoju. W przypadku psów, które wykazują się agresją związaną z potrzebą dominacji, często zaleca się kastrację. Owszem, zabieg ten może pomóc, ale jedynie wtedy, gdy pies jest równolegle poddawany właściwemu procesowi socjalizacji. Sam testosteron nie jest powodem, a jedynie może być wzmacniaczem agresywnego zachowania. Dodajmy, że wykonanie takiego zabiegu nie przynosi zmian natychmiast, ponieważ organizm potrzebuje czasu, aby wystarczająco obniżyć poziom testosteronu. Jeśli borykasz się z problemem agresji smyczowej, rozwiązanie problemu stanowią regularne ćwiczenia polegające na pozytywnym skojarzeniu smyczy. Oczywiście najlepiej jest rozpocząć ten proces od pierwszych dni, gdy zwierzę trafi do nowego domu. Pamiętaj jednak, że nigdy nie jest za późno i nawet dorosłego psa da się przeprowadzić przez proces socjalizacji oraz nauczyć nowych reguł. Jak oduczyć psa atakowania innych psów? Trzymaj emocje na smyczy Czy Twój pies nie lubi innych psów i reaguje na nie agresją? Nie wiesz, co robić w takich sytuacjach? Przyznaję, to trudny temat, który wymaga zgłębienia mechanizmów rządzących zwierzęcą psychiką. Odpowiedź na pytanie jak oduczyć psa atakowania innych psów nigdy nie będzie taka sama. Wierzę jednak, że jeśli podejdziesz do swojego pupila indywidualnie, to uda Ci się ten problem wyeliminować lub w znacznym stopniu wyciszyć. Gdy będziesz trzymać własne nerwy na wodzy, dużo łatwiej będzie Ci zrozumieć swojego pupila, a dzięki temu szybciej poradzicie sobie z problemem agresji. Sposobów na to, by oduczyć pupila kopania i niszczenia ogrodu jest wiele. Okazuje się, że szeroko rekomendowane i popularne w ostatnim czasie stały się usługi psiego behawiorysty. Jest to osoba, przed którym umysł naszego pupila nie ma żadnych tajemnic. Psi behawiorysta doskonale zdaje sobie sprawę z tego, jakie są sposoby na
Powtarz się to każdego dnia - jak tylko zamkniesz drzwi mieszkania, Twój pies chwilę poczeka, aż odddalisz się i zaczyna się codzienny koncert. Zdenerwowani sąsiedzi zostawiają w drzwiach upomnienia, Twój dozorca skarży się...Jesteś bezradny, ponieważ wszystkie dotychczasowo podjęte środki zawiodły. Ponadto obawiasz się, czy zachowanie psa nie skończy się w sądzie. Tak, szczekanie psa ciągle można zakwalifikować jako łamanie przepisów i może skończyć się postępowaniem w sądzie. Właściciele psów powinni zapewnić, ciszę tak aby pies nie przeszkadzał uciążliwym hałasem, jakim jest szczekanie i wycie. Tak samo właściciel psa musi zapewnić, aby jego pies nie przechodził na teren sąsiada. Jeżeli spojrzysz na zachowanie psa z punktu widzenia sąsiada uznajesz, że ma jednak rację. Także dla Ciebie ciągłe szczekanie w ciągu dnia lub w nocy byłoby nieznośne. Szczekanie z umiarem, bez przeszkadzania sąsiadom Szczekanie jest dla psów naturalne. Jeszcze zanim psy zostały udomowione, służyły człowiekowi jako psy strzegące, pomagające chronić majątek. W momencie gdy w nocy we wsi rozlegało się szczekanie psów, znaczyło to najczęściej, że w okolicy przechodził ktoś kogo raczej się nie spodziewamy. Gospodarze wstawali, kontrolowali gospodarstwo, posiadłość, jeśli okazało się, że wszystko jest w najlepszym porządku, psa uciszyli, żeby dalej nie przerywał im snu szczekaniem. Jeżeli pies szczeka tylko w przypadku, gdy pilnuje (czuje za drzwiami lub za płotem obcą osobę) a w reakcji na Twoją komendę głosowę uciszy sie, wszystko jest w porządku. Bardziej uważny powinieneś być w momencie gdy pies szczekaniem i wyciem chce zwrócić na siebię uwagę. Taki rodzaj szczekania przeszkadza sąsiadom, nieprzyjemny jest także dla Ciebie i trzeba zrobić wszystko aby takie szczekanie powstrzymać. Oczywiście najlepiej to osiągnać przez konsekwentne, poprawne wychowanie psa. Nie zawsze się to jednak udaje. Oprócz szczekania bez przyczyny w nocy lub w dzień, gdy jest sam, możemy sklasyfikować także inne rodzaje psiego szczekania, którym pies reaguje na wydarzenia w swojej okolicy. Przykładowo szczekanie psów na ludzi na ulicy, inne psy, niektóre psy szczekają nawet na auta, rowerzystów lub biegaczy. W takim przypadku dla Twojego spokoju i spokoju w okolicy jest niezbędnym zabronić szczekania psu. Jak ograniczyć szczekanie psa? Taka sytuacja może nie być łatwym orzechem do zgryzienia. Siedzisz w pracy i tylko bezradnie wyobrażasz sobie, co się dzieje w mieszkaniu, ponieważ pies został sam. Po pracy wracasz szybko do domu ze świadomością, że sąsiedzi znowu bedą się skarżyć oraz, że karteczki z niemiłą treścią znajdziesz zatknięte w drzwiach...Raz na zawsze możesz ograniczyć szczekanie Twojego psa. Wydaje Ci się, ze wypróbowałeś już wszystkiego aby zabranić psu szczekać? Szczekanie psa w mieszkaniu nie jest niczym szczególnym, na prawdę wielu opiekunów psu spotyka się z tym problemem po wyjściu z mieszkania. Najczęściej właściciele są już zdesperowani, poniważ szczekanie psa przeszkadza sąsiadom. Czasami bardzo trudno jest oduczyc psa szczekania za pomocą typowych komend i środków. Ograniczyć szczekanie psa potrafią obrożę, które wezmą wychowanie psów do swych rąk, w momencie gdy drzwi mieszkania zamkną sie za Tobą na kilka godzin. Antyszczekowe obroże stają się coraz bardziej popularne wśród właścicieli psów, których psy nieustannie szczekają lub wyją. Trzeba koniecznie zaznaczyć, że antyszczekowe obroże są w 100% bezpieczne dla psa jak i właściciela. Absolutnie nie w żaden sposób nie jest to zamęczanie psa. Na stan fizyczny i psychiczny obroże nie mają wpływu. Zadziałaja tylko wtedy gdy pies zacznie szczekać lub wyć. Do czego przyda się obroża? Do ograniczenia niechcianego szczekania, wycia, psa w mieszkaniu, na ogrodzie podczas Twojej nieobecności. Do ograniczenia niepotrzebnego szczekania na ludzi, auta, rowery, inny zwierzaki lub przedmioty lub inne psy. Do zapobiegania szczekania i wycia psów sąsiadów możesz wykorzystać specjalne jednostki antyszczekowe. Co musisz wiedzieć o obroży antyszczekowej Antyszczekowa obroża dla psa jest elektronicznym urządzeniem o wychowawczym charakterze. Elektroniczna obroża rozpoznaje szczekanie i wycie psa i w odpowiednim momencie go upomina. W zależności od modelu, najpierw pies ostrzegany jest przez sygnał dźwiękowy, jeżeli kontynuuje szczekanie kolejną korekcją jest wibracja, a następnie impuls elektrostatyczny. Impuls jest dla psa nieprzyjemny, ale w żaden sposób nie jest dla niego niebezpieczny. Pies szybko zrozumie związek pomiędzy szczekaniem, sygnałem dźwiękowym, wibracją i impulsem elektrostatycznym. Po krótkim czasie będzie reagował zaprzestaniem szczekania już na sygnał dźwiękowy. Trzeba dodać, że jeśli pies nie będzie reagował na impuls elektrostatyczny i będzie kontynuował szczekanie, nie będzie otrzymywał jednego impulsu za drugim. Obroża po kilku wysłanych sygnałach przechodzi w stan bezpieczeństwa i przestaje wysyłać impulsy. Oczywiście obroża przestaje także wysyłać sygnały w chwili gdy pies przestaje szczekać. Oprócz obroży elektronicznej możesz do ograniczenia szczekania wykorzystać obroże ultradźwiękowe (wysyłają słyszalne tylko dla psów ultradźwięki), wibracyjne (obroża wibruje podobnie do tel. kom.) lub sprayowe (aplikacja sprau w kierunku pyska psa) Najlepsze recenzje zbierają takie modele antyszczekowych obroży jak PET853, AT919A lub PET850. Najskuteczniejsze na podstawie naszych doświadczeń są elektroniczne obroże antyszczekowe z impulsem. W zależności od modelu, wysyłają impuls na danym, ustalonym poziomie, lub impuls rośnie stopniowo jeśli pies nie przestaje szczekać. Nigdy jednak poziom impulsu nie zagraża psu. Rodzaje obroży? Im więcej funkcji antyszczekowych obroża ma, tym łatwiej będzie się Twojemy psu uczyć. Najważniejszye funkcje jakie obroża powinna mieć to sygnał dźwiękowy i impuls elektrostatyczny. Większość sprzedawanych dzisiaj elektronicznych obroży antyszczekowych ma te funkcje uzupełnione o wibracje lub inne typy korekcji. Spotkać się możesz z nastepującymi rodzajami obroży: Dźwiękowe antyszczekowe obroże: Dźwiekowe ostrzeżenie powinno zawsze poprzedzać impuls. Pies bardzo szybko zrozumie, że przed nieprzyjemnym impulsem obroża wysyła dźwięk i nauczy reagować się już na tą korekcję. W praktyce jest to najczęściej aktywująca się korekcja. Wibracyjne antyszczekowe obroże: Zazwyczaj służy jako krok pomiędzy sygnałem dźwiękowym a impulsem elektrostatycznym, w przypadku gdy pies nie reaguje na ostrzeżenie dźwiękowe. Intensywność wibracji może być dostępna na kilku poziomach. Jeżeli obroża jest tylko wibracyjna jest to główna funkcja, skuteczność tego typu obroży jest ograniczona, polecamy je przede wszystkim psom mniejszym i bardziej spokojnym. Elektryczne antyszczekowe obroże: Większość obroży dostępnych na rynku działa na zasadzie impulsu, który jest poprzedzany dźwiękowym lub i wibracyjnym ostrzeżeniem. Aby skuteczność była jak największa obroża powinna mieć możliwość ustawienie intensywności impulsu elektrostatycznego. Sprayowe antyszczekowe obroże: Te obroże jako korekcje używają spray, który w przypadku wykrycia szczekania jest aplikowany w kierunku pyska psa. Jest to druga najskuteczniejsza i bezbolesna metoda korekcji dostępna na rynku. Ultradźwiękowe obroże antyszczekowe: Jest to najmniej inwazyjna metoda, ale także najmniej skuteczna. W momencie gdy pies zaczyna szczekać, obroża wysyła nieprzyjemny ultradźwięk (wysoki ton słyszalny tylko przez zwierzęta), który słyszy tylko pies. Psa polubi także Twój sąsiad Podsumowując elektroniczna obroża antyszczekowa jest efektywnym pomocnikiem, który zapobiega szczekaniu psa i przeszkadzaniiu sąsiadom w chwili gdy nie ma Ciebie w domu i nie możesz go upomnieć, żeby przestał szczekać. Są bezpieczne, ani nie wpływają na jego kondycję fizyczną czy psychiczną. Pozytywne doświadczenia z antyszczekowymi obrożami mają opiekunowie psów i doświadczeni szkoleniowcy, dlatego ich używania nie wolno się wstydzić. Ponadto wpłyną poztywnie Podobne produkty Przykro nam, brak wyników dla podanych kryteriów
Pies uciekinier będzie wówczas myślał, że nie ucieczka, ale właśnie powrót do domu jest błędem, za który musi ponieść karę. Zadziałaj odwrotnie. Daj psu do zrozumienia, że nie ma potrzeby, by uciekał, a Ty cieszysz się z jego powrotu. Możesz nawet w nagrodę dać mu smakołyk, by powiązał powrót do domu z przyjemnymi
Jednym z elementów psiej komunikacji jest cała gama wydawanych dźwięków, które mają różnorakie znaczenie w zależności od sytuacji. Co więcej, w zależności od tonacji jednym rodzajem wokalizacji zwierzę może chcieć przekazać zupełnie odmienne informacje. Dziś skupimy się na tym, dlaczego pies piszczy i w jaki sposób go tego oduczyć. 1. Zrozumieć psi język 2. Czy każdy pies piszczy? 3. Co robić, gdy piszczy szczeniak? 4. Jak oduczyć psa piszczenia? 5. Pies piszczy w nocy 6. Wyjątek od reguły – pies piszczy pod drzwiami 7. Ból fizyczny a skomlenie 8. Nie zabieraj psu głosu Zrozumieć psi język Psy komunikują się z ludźmi na dwa sposoby – werbalnie, czyli za pomocą wokalizacji (dźwięków) oraz niewerbalnie. Jeśli poznasz znaczenie postawy ciała, pozycji uszu, ustawień i ruchu ogona, czy nastroszenia sierści, to będziesz wiedzieć, w jakim nastroju jest twój pupil. Tym razem skupimy się na komunikacji werbalnej. Za pomocą jakich dźwięków pies komunikuje się z tobą i otoczeniem? Do psiej wokalizacji zaliczamy: szczekanie – w różnych tonacjach w zależności od nastroju lub sytuacji, np. w momencie zagrożenia niski szczek oznacza ostrzeżenie,warczenie – najczęściej to oznaka groźby, ostrzeżenia,głośne ziewanie – pies czuje się niekomfortowo,wycie – zazwyczaj oznaka tęsknoty, u niektórych psów pojawia się, gdy słyszy sygnał karetki czy straży pożarnej (chęć pomocy), czasami występuje przy muzyce w reakcji na wysokie dźwięki,piszczenie/skomlenie – występuje u szczeniąt, jak i psów dorosłych, nie jest jednoznaczne. Tym razem skupimy się na dźwiękach, które mogą mieć kilka różnych znaczeń. Rozszyfrujemy, co może oznaczać, gdy pies piszczy, a także odpowiemy na pytanie, jak oduczyć go tego zachowania w zależności od przyczyny. Czy każdy pies piszczy? Pomiędzy gatunkami występują różnice w komunikowaniu się i to jest dla nas oczywiste. Jednak również wśród danego gatunku psy różnią się od siebie, co często wynika ze specyfiki danej rasy. Są psy, które rzadko szczekają, np. border collie w roli psów pracujących, używają przede wszystkim mowy ciała. Z kolei psy małych ras, np. yorki są hałaśliwe, ponieważ w wielu sytuacjach czują zagrożenie. Różnice wynikają również z charakteru, wychowania, a także wrażliwości na wysokie dźwięki. Czy zatem każdy pies piszczy? Na pewno każdy to potrafi, np. w obliczu bólu, ale nie każdy ma skłonności, aby komunikować się w ten sposób na co dzień. Piszczeniem czy skomleniem mogą posługiwać się, częściej niż inne, rasy pierwotne, np. husky, które stosunkowo dużo wyją lub „śpiewają”. Co robić, gdy piszczy szczeniak? Skomlenie szczeniaka to specyficzna sytuacja. Mały pies, który został oddzielony od matki, w nowym domu najczęściej czuje się zagubiony, ponieważ stracił poczucie bezpieczeństwa. Będąc jeszcze w miocie, piszczenie wykorzystywał jako rodzaj alarmu, komunikat dla suki, że jedno z jej dzieci czegoś potrzebuje, np. jest głodne lub oddaliło się od matczynego ciepła. Nic dziwnego, że maluch powtarza swoje zachowanie w nowym otoczeniu. Ponadto, niezależnie od wszystkich szczenięcych smutków, małe zwierzę wymagać będzie wzmożonej uwagi – nauki rytmu dnia i nocy, wyznaczania reguł. Wychowanie zrównoważonego psa nie przyjdzie samo. Dlatego musisz pamiętać, że szczeniak nie zajmie się sam sobą i będzie domagał się uwagi. Bywa również tak, że szczeniak zostaje oddzielony od matki zbyt wcześnie i na samodzielne życie jest jeszcze dla niego zbyt wcześnie. To trudna sytuacja, bowiem będzie wymagała od ciebie dodatkowego nakładu sił i opieki, aby zbudować w nim pewność siebie. Szczenięta mają również skłonność do skomlenia w nocy, szczególnie w pierwszych dniach w nowym domu. Tu wracamy do problemu tęsknoty i braku poczucia bezpieczeństwa. Jak oduczyć szczeniaka piszczenia? Przede wszystkim musisz wykazać się cierpliwością, najczęściej wystarczy ten etap przeczekać, jednocześnie zapewniając psu maksimum przytulności i miłości. Za strach czy poczucie zagrożenia nie można karać, bowiem wychowasz w ten sposób psa lękliwego i niestabilnego emocjonalnie. Najważniejsze to zapewnić zwierzęciu poczucie bezpieczeństwa, a z czasem problemy ze skomleniem same miną. Jak oduczyć psa piszczenia? Pies może piszczeć z różnych powodów. I chociaż część z nich może się wydawać opiekunowi błaha, to nie należy ich bagatelizować. Zacznijmy od sytuacji, gdy pies chodzi po domu i piszczy. Czemu? Ponieważ może się nudzić i nie ma w tym nic dziwnego. Twój pupil potrzebuje codziennej stymulacji ruchowej oraz umysłowej. Jeśli nie dostanie jej od ciebie, będzie próbował szukać jej na własną łapę. Nie mając dostępu do zabawek czy gryzaków, dzięki którym rozładuje energię, spróbuje dać ci o tym znać wyciem. Zadbaj o regularne, długie spacery, ale również ćwicz z psem, ucz go nowych komend, socjalizuj z innymi czworonogami. Psy, które piszczą przy stole podczas twojego posiłku, są trochę jak dzieci, które płaczą w sklepie, chcąc zyskać nową zabawkę lub czekoladę. Zapach potrawy z twojego stołu jest tak kuszący, że pupil spróbuje skomleniem namówić cię do podzielenia się smakołykiem. Pamiętaj, że gdy ustąpisz kilka raz, to w twoim zwierzęciu zbuduje się skojarzenie, że wystarczy usiąść pod stołem i piszczeć tak długo, aż się z nim podzielisz. Wiele psów cierpi na tzw. lęki separacyjny. Jest to chorobliwa tęsknota za opiekunem, która może się objawiać na różne sposoby, np. wygryzaniem sierści, niszczeniem mebli, wyciem. Jednym z objawów może być również skomlenie. Problem lęku separacyjnego omawialiśmy w obszerniej artykule Lęk separacyjny u psa – jak sobie radzić? Rady Behawiorysty Lęk separacyjny jest dla psa bardzo stresogenny, może wywołać zarówno psychiczne, jak i fizyczne stany chorobowe. Dlatego warto próbować sobie z nim poradzić. Bardzo ważne jest budowanie pozytywnych skojarzeń związanych z twoim wychodzeniem z domu i odwrażliwianiem psa na czynności poprzedzający wyjście. Zdarza się również, że pies zaczyna często piszczeć, gdy wejdzie w wiek seniora. Starość u psa wywołuje, podobnie jak u ludzi, niepokój i dyskomfort. Zwierzę sygnalizuje w ten sposób swoje odczucia. Psiemu seniorowi należy wybaczyć pewne zachowania i zapewnić mu maksimum komfortu. Pies piszczy w nocy Przejdźmy zatem do kwestii, jak oduczyć psa piszczenia w nocy. Jeśli skomli przez sen, to oznaka, że coś mu się śni. Często piszczeniu towarzyszy ruszanie łapami lub ogonem, a nawet delikatne warczenie. Są jednak zwierzęta, które nocami nie śpią i nie dają spać opiekunom. Zastanów się, co może być powodem takiego zachowania. Być może twój pupil jest wyczulony na dźwięki dochodzące z zewnątrz i chce cię poinformować o swoim niepokoju. Rozwiązaniem może być bardzo długi spacer wieczorem, który sprawi, że zwierzę zaśnie snem sprawiedliwego. Z drugiej strony pies może skomleć w nocy, ponieważ nie ma poczucia bezpieczeństwa. Czasami wystarczy umieścić legowisko pupila bliżej własnej sypialni. Bardzo ważną zasadą, którą musisz się kierować, gdy oduczasz psa skomlenia, jest całkowity zakaz pieszczot czy nagród w momencie, gdy to robi. Zwierzę nie odbiera tego jako gest pocieszenia. Uczy się na zasadzie skojarzeń, w związku z czym głaskanie czy smakołyk dla psa odbierze jako pochwałę swojego zachowania. Co więcej, coraz częściej będzie próbował wymusić twoją uwagę skomleniem. Tymczasem to bardzo ważne, aby w procesie wychowania nauczyć pupila, że nie zawsze jest czas na wspólną zabawę. Wyjątek od reguły – pies piszczy pod drzwiami Jest jedna sytuacja, w której absolutnie nie powinieneś zastanawiać się, jak oduczyć psa piszczenia. To oczywiście moment, gdy pies skomli, siedząc pod drzwiami. Dzięki temu sygnalizuje swoją potrzebę wyjścia na spacer i załatwienia się. To pożądane zachowanie, którego nie można ani karać, ani ignorować. Szybka reakcja pokaże zwierzęciu, że warto sygnalizować potrzeby fizjologiczne i nie załatwiać ich w domu. Ból fizyczny a skomlenie Oczywiście nie można wykluczyć, że pies piszczy, ponieważ coś mu dolega. Zwróć uwagę, czy zaczyna skomleć przy dotyku w danym miejscu lub w określonych sytuacjach, np. podczas jedzenia. Nie zawsze bólowi będą towarzyszyć inne widoczne objawy, np. utykanie czy opuchlizna. Jeśli zatem nie potrafisz określić powodu piszczenia twojego pupila, udaj się do weterynarza, aby wykluczył chorobę lub uraz. Nie zabieraj psu głosu Pamiętaj, że całkowite oduczenie psa piszczenia jest niemożliwe, a nawet niepożądane. Jest to bowiem jedna z form komunikacji, wyrażania swoich potrzeb czy lęków. Dlatego zależnie od tego, czy twój pies piszczy w nocy, czy zostając samemu w domu, najpierw znajdź przyczynę takiego zachowania, a następnie rozwiąż problem. Wychodząc naprzeciw potrzebie psa, sprawisz, że problem nadmiernej wokalizacji zniknie. Zabawka dla psa z efektem piszczenia, gdy się nadusi na przedmiot wydaje pisk, a psa zachęca to do dalszej zabawy ze swoim panem/panią. Kupić ją można w każdym sklepie zoologicznym. [quote name='dariaa']Mam poważny problem, mój spaniel (8 miesięcy) strasznie skomle i piszczy w momentach ekscytujących go...w domu się to nie zdarza, tzn na początku piszczał jak chciał wyjść, skakał po drzwiach i poranne wychodzenie było czymś w stylu zawodów czy ja się szybciej ubiorę i w "kapciach" z nim wyjdę czy on obudzi cały dom. Teraz tego problemu już nie ma bo znalazłam sposób-"siad" pod drzwiami i siedzi...cicho. Problem pojawia się na dworze...on tylko czeka aż ja go spuszczę, rano wie że nie ma biegania, ale po południu kiedy idziemy na długi ok 2 h spacer ciągnie jak opętany jak tylko skręcimy w dróżkę do parku i drze się na całą wiochę:shake: "cicho!" do niego nie przemawia i żadne komendy głosowe też. Jak już go spuszczę i pobiega choć chwilkę to później na smyczy idzie i skomle w miejscach publicznych, czasem odstawia taki lament że aż strach:roll: zawsze tam gdzie muszę stanąć, przy kasach, na przejsciach dla pieszych, peronie...no gdziebądź gdzie trzeba się zatrzymać i czekać. Pieska mam od października, ze schroniska, na poczatku to w ogóle była tragedia, jak się już nauczył podstawowych komend życie stało się łatwiejsze, jest ruchliwy bo jest i to bardzo ale to z racji wieku, jednak to piszczenie i serenady w miejscach publicznych jest dość uciążliwe. Co robić?[/quote] Pies przede wszystkim nie jest "wylatany". Rzadko doznaje uczucie zmęczenia. Jest spragniony niekończącej się zabawy. Jest spragniony właśnie tego zmęczenia. Może częściej biegaj z psem lub pobawcie się trochę w domu. ;) Zachęcam przeczytanie lektury: [url= Pastorowej Sfory FCI - Kontrwarunkowanie i odczulanie -skuteczna terapia psa[/url]. Zabierz psa na długi, relaksujący spacer W żaden sposób nie poganiaj też psiaka – pozwól mu węszyć, kopać dziury i zatrzymywać się do woli. Ruch na świeżym powietrzu, z dala od miejskiego zgiełku i zamieszania, jest najlepszym sposobem na uspokojenie psa, który na co dzień przeżywa sporo stresów. Contents ukrycie 1 Co zrobić żeby psa […] Szczekanie psa to obok wycia, skowytu, warczenia, piszczenia, skomlenia, dyszenia czy wzdychania możliwy sposób komunikowania się. Stanowić może zarówno oznakę radości, jak i sygnał ostrzegawczy. Psy często szczekają, gdy zostają same w domu i kiedy nawiązują kontakt z innymi czworonogami. Niegdyś trenowano psy, aby szczekały, dzięki czemu mogły sygnalizować o zbliżających się niechcianych gościach. Obecnie takie zachowanie przestało być pożądane. Ciągłe szczekanie psa okazać się może uciążliwe zarówno dla domowników, jak i sąsiadów. Specjaliści wskazują jednak na kilka skutecznych sposób na oduczenia psa szczekania. Szczekanie psa – kiedy można je usłyszeć? Szczekanie psa jest niczym mowa dla człowieka. Czworonogi rzadko szczekają bez powodu. Oznaczać może ono radość, np. w sytuacji wyczekiwanego powrotu do domu ukochanego właściciela; groźbę, ostrzeżenie – celem jest zasygnalizowanie, że zbliża się ktoś obcy, a jednocześnie wystraszenie go. Takiemu komunikatowi towarzyszą jednocześnie: najeżona sierść, sztywna postawa, warczenie, napięte mięśnie; niepewność – sytuacją, w której bardzo często można usłyszeć szczekanie psów, jest niespodziewane pukanie lub dzwonienie do drzwi; podekscytowanie, np. kiedy właściciel zbiera się do wyjścia na spacer z psem – zakłada wierzchnią odzież, chwyta po smycz; frustracja, znudzenie – pies szczeka, kiedy czuje się samotny, opuszczony, zaniedbany. W sytuacji, gdy pozostawiany jest sam na długi czas, szczekanie przeobrazić się może w tęskne zawodzenie lub skowyt. Pies szczeka na inne psy, szczególnie kiedy nie może porozumieć się w żaden inny sposób. Co zrobić, żeby pies nie szczekał w domu pod nieobecność właściciela? Szczekający pies w bloku pod nieobecność właściciela bywa kłopotliwy dla sąsiadów. Żeby zapobiec ewentualnym nieprzyjemnym sytuacjom z okolicznymi mieszkańcami, pomocne okazać się mogą poniższe wskazówki. Wychodząc z domu: zostaw włączone radio lub muzykę, którą lubisz, żeby pies słyszał znajome odgłosy; zostawić zabawki, które zajmą psa na długo i odwrócą jego uwagę od tęsknoty; pozostaw psu jakiś niepotrzebny już, nieprany element garderoby, który będzie miał zapach członka rodziny; zadbaj o to, by pies wcześniej porządnie się wybiegał. Należy pamiętać, by wychodząc z domu i wracając do domu, nie oddziaływać na psa silnymi emocjami – bardzo uczuciowo się z nim żegnać i witać. Głaskanie, zapewnianie, że niedługo się wróci, proszenie o cierpliwość sprawi, że pies odczuje wyjście właściciela z domu jako coś przykrego. Po powrocie do domu nie wskazane jest nagłe witanie się z czworonogiem. W taki sposób bowiem da mu się tylko do zrozumienia, jak bardzo się za nim tęskniło. Najlepiej przez pierwsze kilka minut ignorować go, a dopiero z czasem wynagrodzić okres rozłąki. Kiedy wymienione rady nie przyniosą rezultatów, można skorzystać z pomocy psiego behawiorysty. Co zrobić, żeby pies nie szczekał? W przypadku, gdy piesek szczeka bez przyczyny, bez konkretnego powodu warto podjąć kroki oduczające go takiego zachowania. Oto możliwe rozwiązania: trening odpowiednich zachowań – w jakich sytuacjach szczekanie jest dopuszczalne; wynagradzanie odpowiednich zachowań, co będzie dobrym stymulatorem przyswojenia nowych nawyków; nauka innego sposobu zwracania uwagi właściciela np. z powodu głodu zamiast szczekania pies poinformuje cię o swojej potrzebie, stojąc przy misce; nauka komendy ,,Cisza’’ – kiedy pies szczeka należy podsunąć mu pod nos smakołyk, gdy zacznie go wąchać automatycznie przestanie szczekać, wówczas wypowiadamy stanowczym głosem słowo „Cisza” i podajemy smakołyk; w przypadku, gdy pies szczeka bo słyszy dźwięki na klatce schodowej warto podejść do drzwi, zerknąć przez judasz i powiedzieć psu, że nic się nie dzieje, po czym wspólnie wrócić do pomieszczenia. Kiedy wymienione sposoby nie przyniosą oczekiwanych rezultatów i/lub nie udało się określić przyczyny częstego szczekania psa należy zasięgnąć rady behawiorystów. Nie zaleca się stosowania specjalnych obroży antyszczekowych. Uwalniają one wibracje lub nieprzyjemne dźwięki. Pies, aby uniknąć niemiłej sytuacji, zaprzestaje szczekania. Obroża stanowi wyłącznie doraźny środek zapobiegawczy, nie może być noszona stale ani przez długi czas. Olga Dąbska Milena Kostrubiec Komentarze 28-03-2022 Świetne porady. Oby jak najwięcej ludzi to przeczytało. Jak oduczyć mojego psa bania się innych psów? 2010-08-31 16:15:46; Jak oduczyć psa szczekania ? 2013-02-16 17:01:26; Jak oduczyć psa gryzienia mebli, butów i innych rzeczy, których nie można niszczyć? 2012-01-20 08:02:44; Jak oduczyć psa uciekać? 2014-12-27 14:08:58; Czy można oduczyć psa podbiegania do innych ludzi? 2014-03-10 13:

Gryzienie to naturalna potrzeba psów. Psy muszą żuć coś w pysku, uspokaja je to i podnosi u nich poziom endorfin. Problem pojawia się wtedy, gdy pies podgryza ludzi. Oczywiście nie można pozwolić, by zwierzak doskonalił się w sztuce gryzienia, używając do tego celu naszych stóp albo dłoni i trzeba pracować z nim, aby opanować to zachowanie. Dlaczego pies gryzie? Powodów takiego zachowania może być wiele. Szczeniaki gryzą dla zabawy i z powodu swędzących dziąseł podczas wymiany zębów. Dorosłe psy mogą również podgryzać w celu zwrócenia na siebie uwagi oraz zainicjowania zabawy, ale przyczyną może być również lęk, złe nawyki, albo realizacja instynktu łowieckiego. Szczeniaki Pierwsze ząbki u szczeniąt pojawiają się już w wieku 3-4 tygodni, a w wieku 6 tygodni nasz psiak posiada już pełny komplet 28 mleczaków. Ząbkowanie jest przyczyną ładowania wszystkiego do pyszczka w celu uśmierzenia swędzenia dziąseł. Niestety, problem nie kończy się w wieku 6 tygodni, bo w 3 miesiącu zaczyna się wymiana zębów mlecznych na stałe i trwa aż do 6 miesiąca, a jej efekt jest podobny. W tym wypadku, podstawą jest zapewnienie odpowiednich dla szczeniąt gryzaków i zabawek oraz właściwy trening. Zbyt wczesna separacja Za szybkie odłączenie szczenięcia od suki może skutkować w przyszłości wieloma problemami behawioralnymi. Jednym z nich jest nieprawidłowa inhibicja gryzienia, czyli nieumiejętność kontrolowania siły ugryzień. Szczeniaki przebywające z matką podgryzają zarówno ją, jak i siebie nawzajem. Zadaniem matki jest karcenie ich, gdy robią to zbyt mocno. Ugryziony zbyt silnie szczeniak, wydaje z siebie pisk, który uczy jego niesfornego braciszka albo siostrzyczkę, że musi słabiej korzystać z siły swoich ząbków. Również i suka upomina warczeniem lub dotknięciem zębów delikwenta, który pozwolił sobie na zbyt mocne kąsanie, co w przyszłości skutkuje umiejętnością mniej bolesnego gryzienia. Taka nauka musi trwać odpowiednio długo, dlatego szczenię powinno pozostać z matką do co najmniej 7, a najlepiej 8 tygodnia życia (niektórzy hodowcy uważają że nawet do 14) Inne powody gryzienia u dorosłych psów Gryzienie przez dorosłe psy może być spowodowane przez wiele innych przyczyn. Powodem jego może być: Lęk. Bojaźliwy pies nie potrafi właściwie ocenić sytuacji. Sygnały, które u bardziej pewnego siebie czworonoga spowodowały by jedynie czujność, u psa bojaźliwego mogą wpłynąć na reakcję lękową połączoną z gryzieniem. Dzieje się tak najczęściej, gdy przestraszony pies nie widzi dla siebie drogi ucieczki (np. trzymany jest na smyczy). Zagrożenie może powodować jakiś człowiek, inny pies, albo nieznane przez naszego pupil przedmioty lub dźwięki. Dlatego tak ważna jest właściwa socjalizacja w młodym wieku. Dla niej warto uczęszczać ze szczeniakiem do psiego przedszkola. Nuda i frustracja. Pies zaczyna gryźć meble i inne przedmioty w mieszkaniu, gdy nie są zaspakajane jego podstawowe potrzeby, takie jak eksploracja terenu, ruch, towarzystwo zarówno ludzi jak i przedstawicieli swojego gatunku. Wysoki stopień frustracji może przyczynić się nawet do rozwinięcia zachowań agresywnych. W tym wypadku należy zapewnić mu częste spacery połączone z węszeniem, bieganiem bez smyczy, kontrolowane spotkania z innymi psami oraz niepozostawianie w samotności przez długi czas, a także zostawianie mu naturalnych gryzaków, kongów i innych zabawek, pozwalających mu na niezbędne dla niego żucie. Choroby. Behawiorysta oraz lekarz weterynarii pomogą upewnić się, że gryzienie nie jest spowodowane uporczywym bólem. Zaczepiania psa. Szczególnie panowie mają skłonności do drażnienia i agresywnych zabaw z pupilami. Prowadzą one niejednokrotnie do złych nawyków u czworonogów. Nigdy nie baw się z psem tak, by podgryzał Twoje ręce. Aby pies realizował niezbędną mu potrzebę gonienia i chwytania, używaj zabawek w postaci szarpaków. Trening oduczający gryzienia Kiedy Twój ulubieniec chwyci za mocno palce podczas zabawy lub przy podawaniu smakołyku, powiedz stanowczo „Nie” i przerwij na chwilę zabawę lub spróbuj uniemożliwić wzięcie przysmaku. Możesz też wydać z siebie pisk zbliżony do piszczenia szczeniaczka. Gdy sytuacja ulegnie powtórzeniu, zrób to samo, z tym, że za trzecim razem kończysz ostatecznie zabawę. Możesz też wyjść z pokoju.

Niech chociaż jeden spacer każdego dnia będzie dłuższy, co najmniej półgodzinny. Ważne jest też, aby pobudzać wiele zmysłów Twojego pupila. Podczas takiego spaceru poświęćcie czas na trening i zabawę na świeżym powietrzu. Długi spacer jest szczególnie ważny, gdy masz czworonoga o zwiększonej aktywności. Contents ukrycie 1 Co zrobić żeby pies był spokojny? 2 Jak

Znasz to? Jest niedziela, nareszcie możesz się wyspać, ale jest pewien mały problem. Do Twojego łóżka bezczelnie przychodzi czworonożny pupil i już o 6 rano domaga się uwagi. Masz ochotę go rozszarpać, ale po chwili i tak wstajesz, żeby dać mu jeść czy wyjść z nim na spacer. W ten sposób tylko wzmacniasz niepożądane zachowanie. Czy da się oduczyć psa bardzo wczesnego wstawania? Jest na to kilka sposobów. Dlaczego on to robi? Pies rzadko robi cokolwiek bezinteresownie. Większość jego zachowań jest obliczonych na to, by sprawić radość właścicielowi. Pupil nie ma świadomości, że Twoim największym marzeniem w wolny dzień jest pospanie do 10. On jest święcie przekonany, że chcesz mieć z nim kontakt i zobaczyć jego merdający ogon jeszcze przed wstaniem z łóżka. Pokaż mu, że to się nie opłaca Najskuteczniejszą metodą oduczenia psa wczesnego budzenia domowników jest ignorowanie jego zachowania. To oczywiście wymaga konsekwencji i żelaznej silnej woli, ale po około tygodniu powinny przyjść pożądane efekty. Pamiętaj, aby nigdy: Nie odpowiadać na zaczepki psa, Nie rzucać mu żadnych przedmiotów, szczególnie zabawek, Nie krzyczeć na niego, nie wyrzucać go z sypialni, Nie odprowadzać zwierzaka do innego pokoju. Gdy pies zorientuje się, że jego poranne wizyty w sypialni właściciela nie przynoszą żadnego rezultatu, przestanie to robić i prawdopodobnie sam wydłuży sobie sen. Pamiętaj jednak, że wszystko zależy od konkretnego zwierzaka. Warto wiedzieć Jeśli Twój pies dotąd nie miał w zwyczaju budzenia Cię o świcie, a nagle pojawił się w sypialni o 6, to być może coś mu dolega, np. musi pilnie wyjść na spacer. Jest to charakterystyczne dla psich seniorów i suk w cieczce. Wyznacz psu własne miejsce do spania Spanie z psem w jednej sypialni jest średnim pomysłem i może prowadzić właśnie do tego, że zwierzak będzie natarczywie budzić właścicieli. Lepiej jest więc zawczasu wyznaczyć mu osobny kąt, w innym pomieszczeniu. Nie należy jednak zamykać w nim psa na klucz, bo to często wzmaga potrzebę bliskości i wywołuje hałaśliwe zachowanie pupila. Najważniejsze jest, aby konsekwentnie pokazywać psu, że to właściciel wyznacza godziny bliskości i aktywności. Oczywiście nie możesz liczyć na to, że zwierzak da Ci pospać do południa, bo na przeszkodzie staną jego naturalne potrzeby. Cóż, taki już urok posiadania psa.

QaCepE.
  • btnrmr6vqi.pages.dev/13
  • btnrmr6vqi.pages.dev/35
  • btnrmr6vqi.pages.dev/41
  • btnrmr6vqi.pages.dev/47
  • btnrmr6vqi.pages.dev/46
  • btnrmr6vqi.pages.dev/13
  • btnrmr6vqi.pages.dev/28
  • btnrmr6vqi.pages.dev/1
  • jak oduczyc psa piszczenia